از لحظه ای که رفته ای
هنوز در عجبم،
که چطور تمام دنیای مرا
در چمدانت جای دادی و با خودت بردی؟
من بجز شاعری کار دیگری از دستم بر نمی آید
حق با پدرت بود
اوضاع زندگی ام پس از مرگ
رو به راه خواهد شد
عیبی ندارد
برای با تو بودن
تا قیامت صبر می کنم.