رفتی اما

برگ پاییز شدی ریختن را دیدم

روی دستان ملائک بدنت را دیدم

تو که رفتی به خدا، داغ به قلبم دادی

آیه الکرسیِ روی کفنت را دیدم

مثل چوپان غریب وطن مادریم

پشت وزن غزلم نی زدنت را دیدم

بی تو اینجا همه ی آینه ها تب دارند

من خودم مُهر سکوت دهنت را دیدم

میروی و به خدا می سپری شعرم را

بارش درد ز چشمان ترت را دیدم

رفتی اما دل من باور این داغ نداشت

تا که اعلامیه ی پر زدنت را دیدم

بوی پیراهن تو قافله سالارم شد

مثل یعقوب شدم گم شدنت را دیدم

به خدا پاکی تو در نظرم ثابت شد

تا که آن زخم سر پیرهنت را دیدم

از تو پنهان که نشد قافیه کم آوردم

با سماع غزلم سوختنت را دیدم...