در این سکوت شبانگاهان به مهتاب چشم دوخته ام و از ستاره ها در باره تو می پرسم، شبی که چشمان من با چشمانت بازیها داشت،من بی خبر از آن به نگاهت دل بستم من ترا در ابرها در باد و باران و در لایه لایه های برگهای زرد خاطره یافتم.سرزمین خاطره های من و تو جائی است که آفاق در آن رنگ دیگری دارد و حالا دلتنگیهایم را با رنگ سیاه می نویسم و آرزو هایم را با رنگ آبی چون امروز آسمان در قلب من است.آسمان خاطره ای که پروانه های سبز و جوان اندیشه ام در آن بال به پرواز گشوده اند.
هم اکنون وسعت فاصله هایمان را تنها خدا به نظاره نشسته همانی که به خاطر قدرتش و گاهی به دلیل همراهی بی دریقش فاصله ای در حریم عبودیتش میان من و او نیست.ای ساحل سبز افق ،من در جائی از رویاهایم که فردائی از جوانی ام نقاشی شده به امید تقدس نگاهت بی محابا اشک میریزم.
رفیق دلم میدانی که چشم هنگامی زیباست که مملو از اشک باشد و اشک زمانی زیباست که به خاطر عشق بریزد.
کاش می شد در ابدی بودن آبی کرانه ها آشیانه ساخت و در آغوش گرم آرامش آرام گرفت. عزیز چشمانم کمکم کن تا لایق دلت باشم.
کاش آسمان برای نازنینی که هیچکس را جایگزین نامش نخواهم کرد همیشه نیلی باشد.
باشد که اشکهای من تا دور دست ها بروند تا عشق من هیچگاه در نیابد روزی برای او گریستم.
سلام !!
خواهش می کنم بفرمایید !!
تبریکات صمیمانه ی ما را پذیرا باش داش پیام !!
سلام پسرم
چکوری؟
توام اینجائی؟
مرسی.