smile2me

من ترجیح می دهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا اینکه در مسجد بنشینم و به کفشهایم فکر کنم/.

smile2me

من ترجیح می دهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا اینکه در مسجد بنشینم و به کفشهایم فکر کنم/.

ری استارت

امروز تصمیم گرفتم فعالیت وبلاگ نویسیم رو بعد از 5سال مجدداً از سر بگیرم.با بینشی 5سال پیرتر و دیدگاهی متفاوت با آنچه که در سالهای پیش و قبل تر از اون به مسائل داشتم.مطالب قبلی به دو علت باقی میمونه که ممکن بود اگر یک نفر دیگه جای من بود اونهارو پاک می کرد.اول اینکه پست های قبلی یه جورایی واسه خودم خاطره انگیزه ،یه جور نوستالژی، هرچند 5سال شاید چندان دور نباشه ولی قطعاً تراوشات ذهنی نویسنده یک مرز قابل تفکیک داره با اون چیزهایی که قبلا تراوش میکرد. دوم برای خوانندگان وبلاگ که بتونن این مرز رو بصورت ملموس درک کنند که البته در آن نشانه هایی است برای آنان که می اندیشند.