چه معصومانه فرو ریختم در بهتی کودکانه
آنگاه که آبشار بلند موهایت فروریخت
و چه بیتابانه دلم پرکشید برای در آغوش کشیدنت.
چه سحری داشت پیچش ملایم موهایت
که چنان خواب از چشمانم ربود؟
و چشم گشودم و ناگاه خود را در امواج موهایت غرق دیدم.
مزد صبرم بود
یا پاداش دوست داشتنت
نمیدانم
ادامه مطلب ...